35 procent van jongeren met betalingsproblemen liet hulp afgelopen jaar links liggen
Meer dan een derde (35%) van de jongeren die afgelopen jaar betalingsproblemen had, heeft geen hulp gezocht om toch aan hun betaalverplichtingen te voldoen. Dit blijkt uit onderzoek van incasso-en gerechtsdeurwaardersorganisatie Flanderijn, uitgevoerd onder 1.034 jongeren tussen de 18 en 30 jaar, waarvan 421 jongeren betalingsproblemen hadden in 2023.
Dat men afzag van hulp, komt voornamelijk omdat men denkt het niet nodig te hebben: maar liefst 57 procent denkt er zo over. Ook het niet om hulp wíllen vragen wordt door maar liefst een derde (33%) genoemd. Een gevoel van schaamte voor het hebben van schulden en het niet durven vragen van hulp spelen een minder grote rol: respectievelijk 16 en 9 procent zegt om deze redenen geen hulp te hebben gevraagd. Dat is opvallend, omdat 78 procent van de jongeren zegt zich wel te (zullen) schamen wanneer zij rekeningen niet kunnen betalen.
Jongeren onbekend met schuldhulpexperts
Degenen die wel hulp in de arm genomen hebben, klopten voornamelijk aan bij ouders (50%), familie (15%) en vrienden (9%). Minder vaak werd er om ondersteuning gevraagd bij gespecialiseerde instanties zoals een budgetcoach (2%) en schuldhulpverlening (1%). Dat jongeren niet bij deze instanties aankloppen, komt mogelijk doordat zij niet weten dat ze bestaan. 43 procent van alle ondervraagde jongeren zegt geen idee te hebben waar hulp te zoeken wanneer het niet lukt om rekeningen te betalen.
Wantrouwend tegenover hulp
Men kijkt ook wantrouwend naar gespecialiseerde organisaties. Zo zegt 37 procent geen vertrouwen te hebben dat instanties die zeggen dat hulp bieden bij schulden, hen uiteindelijk echt verder helpen. 39 procent denkt dat het zoeken van hulp bij bijvoorbeeld gemeentes en banken ook nadelige gevolgen zou hebben, zoals geblokkeerde rekeningen of stopgezette abonnementen.
Michel van Leeuwen, directeur en gerechtsdeurwaarder bij Flanderijn: “We zien een toename in het aantal jongeren met schulden, maar zien tegelijkertijd dat de vraag naar kwalitatieve hulp niet toeneemt. Bij betalingsproblemen is het goed om de omgeving in te lichten, maar men moet niet blindvaren op hun hulp: zij missen de expertise. Er komen inmiddels ontzettend veel initiatieven van de grond om de jongeren de hulp te bieden die zij nodig hebben, maar nu is het aan de jongeren zelf om ook daadwerkelijk in actie te komen. En ze hoeven niet bang te zijn voor een preek: niemand is erop uit om hen nog slechter te laten voelen, men wil juist helpen.”