Groei Nederlandse economie omgeven met risico's

Hiermee houdt de economische groei hetzelfde tempo aan als in 2015 en is deze wederom breed gedragen. Het werkgelegenheidsherstel zal ook in 2016 en 2017 leiden tot een lagere werkloosheid: 6¼ procent in 2016 en 6 procent in 2017. De internationale risico’s zijn echter onverminderd groot. Dat schrijven economen van de Rabobank in hun juist verschenen Economisch Kwartaalbericht.
 
Door de trage ontwikkeling van de wereldeconomie groeit ook de Nederlandse goederenuitvoer minder hard. Björn Giesbergen, nationaal econoom bij de Rabobank: “Behalve de uitvoer dragen ook de binnenlandse bestedingen bij aan onze groei. Hiermee blijft de economie op alle cilinders draaien. De consumptie van huishoudens neemt dit en volgend jaar verder toe door de verder aantrekkende werkgelegenheid en de stijging van de reële lonen. Daarnaast profiteren werkenden dit jaar van de belastingverlaging van vijf miljard euro. Huishoudens blijven wel terughoudend met het opschroeven van de bestedingen. Maar nu de economie doorgroeit, zullen consumenten volgend jaar mogelijk iets minder voorzichtig worden.” 

Weinig reden tot optimisme wereldeconomie

Onze economie is echter omgeven met internationale risico’s. De groeivertraging in China, de politieke instabiliteit in het Midden-Oosten en de deels daarmee samenhangende vluchtelingenproblematiek hebben nog niet aan belang ingeboet. Ook het herstel in Europa is verre van overtuigend. 

Hugo Erken, internationaal econoom: “Dit jaar zal het BBP van de eurozone weer het niveau van voor de crisis bereiken. Maar achter dit cijfer voor de eurozone als geheel ligt een ruime spreiding. In Zuid-Europa is het beeld bijvoorbeeld veel slechter dan gemiddeld, vooral op de arbeidsmarkt.  

Risico's bij Brexit

Een van de risico's is een eventuele Brexit. Mochten de Britten ervoor kiezen de EU te verlaten, dan markeert dat de eerste stap op het gebied van Europese desintegratie, met gevolgen die we momenteel nog moeilijk kunnen inschatten. Maar ook als zij ervoor kiezen om te blijven, zal het referendum zijn sporen nalaten op de inrichting van de toekomstige Europese samenwerking. 
 
Bovendien roept het monetaire beleid van de ECB steeds meer weerstand op, met name in Noord-Europa. Nu duidelijk is dat de mogelijkheden van de ECB uitgeput raken, is het onvermijdelijk dat zwaarder moet worden geleund op een stimulerend begrotingsbeleid van nationale overheden. De Europese Commissie vraagt echter juist om meer bezuinigingen in een aantal landen. Ook dit vormt een risico.”