Handjes van het stuur: de toekomst van zelfrijdende auto's

Niet alleen moet je als automobilist rekening houden met andere automobilisten, ook voetgangers, fietsers en andere objecten op de weg moeten worden waargenomen en waar nodig op gereageerd. Het gaat daarbij in de meeste gevallen om mensen en die maken beslissingen nu eenmaal niet zo rationeel als computers. Over de hele wereld zijn autofabrikanten, externe bedrijven en universiteiten bezig met de ontwikkeling van systemen die auto's autonoom aan het verkeer kunnen laten deelnemen. In Californië, Nevada en Florida is er zelfs regelgeving omtrent zelfrijdende auto's die Google test op de openbare weg. Dit is toegestaan, mits er altijd een bestuurder aanwezig is die in noodgevallen de bediening van het voertuig kan overnemen.

Dankzij 150.000 dollar aan apparatuur hebben technici van Google bestaande auto's omgebouwd tot autonoom rijdende voertuigen die al vele duizenden testkilometers hebben afgelegd. Met name het LIDAR-systeem, waarmee met behulp van laser de afstand tot andere objecten wordt gemeten, stelt de auto in staat verkeerssituaties te herkennen en er adequaat op te reageren. Hoewel de benodigde apparatuur vooralsnog groot en duur is, lijkt technologie niet eens het grootste struikelblok. Het verleden heeft ons geleerd dat de ontwikkeling van technologie in sneltreinvaart gaat.

Regelgeving: beperkende factor

Regelgeving blijkt vooralsnog een beperkende factor. Er zijn nog genoeg verkeersregels die hun oorsprong vinden in de tijd dat we nog met paard en wagen rondreden. Zo is het tot op heden altijd duidelijk wie verantwoordelijk is voor een voertuig: de bestuurder. Zodra computers echter die taak gaan overnemen, bij wie ligt dan de verantwoordelijkheid? Stel dat een argeloze voetganger omver wordt gereden door een computergestuurde auto die net even een vastloper heeft, wie is er dan schuldig? Het is niet voor niets dat testauto's altijd een bestuurder moeten hebben die stand-by blijft en kan ingrijpen in noodgevallen. Dat is uiteindelijk geen oplossing, het voordeel van zelfstandig rijdende auto's is natuurlijk dat je tijdens het forensen alvast je mail kunt bijwerken of nog even kunt ontbijten. Zolang goede regelgeving ontbreekt, zullen autonoom rijdende auto's slechts speeltjes van universiteiten en bedrijven blijven.+

Huidige systemen

Blijven we dan nog jaren zelf aan het sturen zwengelen en de pook en pedalen beroeren? Ja en nee. Vooralsnog blijf je als bestuurder verantwoordelijk voor je auto, maar er komen steeds meer hulpmiddelen die je werk uit handen nemen. Zo zijn veel nieuwe auto's al uitgerust met systemen die de weg voor en naast je in de gaten houden. Volvo's kunnen je bijvoorbeeld waarschuwen als er auto's in je dode hoek bevinden en veel merken hebben een 'lane departure warning system' dat gaat trillen of piepen wanneer je onbedoeld een wegmarkering dreigt te overschrijden. De nieuwe S-Klasse van Mercedes-Benz kan zichzelf zelfs tussen de lijnen houden. Combineer dat met de adaptieve cruisecontrol die de snelheid aanpast op zijn voorligger, indien noodzakelijk zelfs tot stilstand kan komen, en je komt al dicht in de buurt van autonoom rijden. Mocht het onverhoopt toch mis gaan, dan herkent de auto het gevaar en worden de remmen, gordels en airbags al op scherp gezet.

Naar beneden sijpelen

Met de jaren zie je overigens dat technologie die eerst alleen in auto's uit het hoge segment is te vinden, geleidelijk ook zijn intrede maakt op middenklassers en kleine auto's. Zo kijken we al niet meer op van een Ford Focus die zichzelf kan fileparkeren en een Opel Insignia die verkeersborden langs de weg kan lezen. Binnen tien jaar kunnen waarschijnlijk de meeste nieuwe auto's zelfstandig rijden op de snelweg. De vraag is of je als 'bestuurder' tegen die tijd achterover mag leunen of als toezichthouder op je eigen auto de boel in de gaten moet houden.