Overstappen op elektrisch rijden? Dit is (werkelijk) alles wat je moet weten

Net zoals met een benzine- of dieselauto, wil je met een elektrische auto voorkomen dat je met een lege ‘tank’ komt te staan. Afhankelijk van de actieradius moet er na elke zoveel honderd kilometer worden geladen. Dat kan natuurlijk bij een laadpaal voor thuis, maar als kersverse e-rijder heb je vast en zeker ook al uitgezocht waar de dichtstbijzijnde publieke laadpalen te vinden zijn op jouw vaste routes. Maar hoe betaal je daar dan? Er zijn laadpassen, laadsleutels en laadapps in omloop. En niet elke pas werkt voor elke paal, dat hangt namelijk af van de e-mobility serviceprovider (eMSP) die jouw laadpas verstrekt. Daarnaast heeft elk systeem zijn eigen manier van afrekenen. Wat zijn precies de verschillen en waar moet je op letten?

Wat mag het kosten?

Om gebruik te kunnen maken van een openbare laadpaal, moet er een laadpas worden aangevraagd bij een eMSP. Bij een aantal aanbieders komen dan abonnementskosten kijken, die in de meeste gevallen onder de vijf euro per maand liggen. Leveranciers die geen abonnementskosten hebben, vragen transactiekosten, ook wel starttarieven genoemd. Deze betaal je als je een laadsessie begint. De kosten hiervan zijn afhankelijk van met welke laadpas je bij welke laadpaal je auto laadt. Starttarieven liggen vaak tussen tien en zeventig cent. Bij publiek laden betaal je voor de elektriciteit, maar wordt ook rekening gehouden met kosten voor het onderhoud en plaatsing van de laders. Dit maakt dat kosten voor de laadsessie, die worden betaald per kWh, variëren. In Nederland varieert de prijs tussen de 30 tot 59 cent per kWh, en dan is er ook nog een verschil tussen een ‘normale’ AC- en een ‘snelle’ DC-lader. Bij een DC-lader, in de volksmond ook wel snellader genoemd, kun je sneller opladen dan bij een AC-lader. Hoe snel, is afhankelijk van het type DC-snellader en de capaciteit van de batterij.  

Zo kun je bijvoorbeeld bij een ultrasnelle DC-lader, ook wel HPC (high power charger) genoemd, momenteel al tot 350 kW laden en is jouw accu binnen een half uur weer volgeladen. Snelladers zijn kostbaarder dan de normale laadpaal, waardoor dus het tarief per kWh hoger ligt, soms hoger dan 59 cent per kWh. Dit komt doordat er voor snelladen meer energie nodig is en de laders duurder zijn in onderhoud. Uiteindelijk is het voordeligste om je auto thuis op te laden, zeker als je dit combineert met zelfopgewekte stroom.

Van laadpas tot laadapp

In de meeste gevallen betaal je zo’n laadsessie met een laadpas, maar als e-rijder kan je ook gebruikmaken van een laadsleutel die je bevestigt aan je sleutelring. Daarnaast kan je door middel van een app – die meestal door leveranciers van laadoplossingen wordt aangeboden – niet alleen beschikbare laadpunten vinden en er naartoe navigeren: je kan met een app ook laadsessies starten (en beëindigen) en tevens betalen.

Wat betreft laadpassen en -sleutels, zit de crux vooral in het aantal verschillende aanbieders. De ene aanbieder is namelijk de andere niet, en ze hebben allemaal voordelen (of nadelen) waar je als e-rijder op moet letten. Aanbieder A heeft bijvoorbeeld een groot aantal Europese landen gedekt met zijn laadpas, terwijl aanbieder B vooral groene stroom levert. Andere factoren waar je rekening mee dient te houden, zijn bijvoorbeeld de eerdergenoemde transactiekosten die je (niet) betaalt per laadsessie en, zeker niet onbelangrijk, met welke leveranciers van laadpalen de aanbieder samenwerkt. Er zijn genoeg websites die, net zoals je een energieleverancier voor je huis kiest, alle aanbieders op een rijtje zetten. Zo kan je de aanbieder uitkiezen die het beste past bij jouw situatie en behoeften.

Toekomst

Laadpassen, -apps en -sleutels: er zijn verschillende manieren om je laadsessies te betalen. Daarnaast wordt er hard gewerkt aan de ontwikkeling van contactloos betalen met je pinpas of creditcard. Iets wat voor veel gemak kan zorgen bij de e-rijder. Binnen het netwerk van bijvoorbeeld Allego is dit bij de snelladers die voorzien zijn van een QR-code reeds mogelijk. De contactloze betaaltechnologie vereenvoudigt de laadervaring en maakt het mogelijk om eenvoudig een laadsessie te starten, stoppen en betalen. Dit door simpelweg de pinpas, creditcard, of zelfs ‘wearable’ of het NFC-apparaat (met betaaldiensten als Apple Pay en Google Pay) tegen de betaalterminal van de lader aan te houden.

Door Allego’s samenwerking met Visa en andere kaartsystemen, wordt het voor e-rijders mogelijk om aan het eind van de laadsessie precies te zien hoeveel het hen heeft gekost. En dat maakt de tarieven een stuk transparanter. Met de integratie van contactloos betalen, wordt het voor de e-rijder dus ook steeds eenvoudiger om in het buitenland een laadsessie te starten en te stoppen. Dit maakt de overstap naar elektrisch rijden aantrekkelijker, dus waar wacht je nog op?