Op je bek gaan en opstaan

29. januari 2021 - 17:07

Door: Redactie Baaz

Ondernemen is onderscheiden. Knap lastig, want ambitie is zo oud als de wereld. Nederland telt miljoenen knappe koppen, harde werkers en grote dromers. Originele ideeën zijn spaarzaam. Of niet bestaand, afhankelijk van de betekenis die jij aan ‘origineel’ hangt. Tegelijkertijd hoef je het wiel niet opnieuw uit te vinden om je te onderscheiden. Dát onderstreept Caroline van der Lande als geen ander. Zij wist dondersgoed dat de Albert Heijn in 2010 al jaren aan thuisbezorging deed. En toch kwam haar bedrijf, De Buurtboer, tot stand. Niet vanwege de illusie dat hard werk voldoende is om tegen een partij met geweldig dikke zakken op te boksen. Wil je van een grote club winnen, meent Caroline, dan moet je toevoegen. En toevoegen - deed ze. Tien jaar later draaide De Buurtboer een omzet van zeven miljoen.

'Er zijn zat mensen die me voor gek verklaarden’, vertelt Caroline. ‘Waarom zou je het opnemen tegen de gevestigde orde; een alternatief creëren voor een bedrijf dat het al jaren bijzonder goed doet, een eeuw aan kennis in huis heeft en nergens heen lijkt te gaan?’

Geen gekke vragen. Maar Caroline kende de cijfers. Caroline vertrouwde in zichzelf. En Caroline flikte het.

Na tien jaar aan onophoudelijke groei en een personeelsbestand van 40 man draaide De Buurtboer een recordomzet. De overwinning was zoet - en kort. COVID stond voor de deur. Plots was alles anders.

Van dertigduizend naar nul

‘Toen we begin dit jaar voor het eerst over de mogelijke gevolgen van COVID spraken’, vertelt Caroline, ‘dachten we nog dat het effect binnen het MKB zou meevallen. Grote corporates besloten in een vroeg stadium mensen zoveel mogelijk thuis te laten werken, maar bij MKB leek het zo’n vaart niet te lopen.

‘Tot op 12 maart, toen de Mark Rutte dwingend opriep om vanuit huis te werken. Per direct, wat nogal wat voor onze business betekende. In één dag tijd kwamen vrijwel al onze klanten met het verzoek hun abonnement te pauzeren. Dus gingen we in één dag tijd van 30.000 lunches naar nul. Maar de kosten - die bleven. Vervolgens moet je voor veertig medewerkers zien te zorgen.’

Schrik en emotie

‘De eerste week stonden vooral in het teken van schrik en emotie. Bij het personeel, onder management, leveranciers en iedere ondernemer om ons heen. Iedereen zoekt naar zekerheden die er niet zijn. Ineens moet alles via Zoom-calls. En dat terwijl je elkaar - juist in zo’n periode - in de ogen wilt kijken.’

Voorafgaand aan de coronacrisis bestond het klantenbestand van De Buurtboer voor een significant deel uit horecagelegenheden. Gezien iedereen thuis zat en bij voorkeur niet buiten de deur at, moest Caroline een flinke klap zien te incasseren.

‘Je moet wel. Dus raapten we onszelf op. Systemen zijn in een recordtijd omgebouwd naar een webshop. Met debuurtwinkel. nl slagen we erin om het assortiment aan te kunnen blijven bieden.’

‘Een succes, maar slechts het begin. De webshop is één ding; klanten vinden en herhaalaankopen een tweede. Wat dat betreft voelt het op dit moment alsof we weer een start-up zijn. Toch zijn we - in tegenstelling tot de gemiddelde start-up - gewend om zorgvuldig te werken en alles af te stemmen. En daar is eigenlijk geen tijd of ruimte voor.’

‘Verandering vraagt om aanpassingsvermogen. Gelukkig zetten we ons al jaren in voor een open cultuur. Feedback is de norm, wat het mogelijk maakt om steun in elkaar te vinden. De drive is voelbaar. We willen eruit komen, en het liefst zonder al te veel kleerscheuren.’

Thuiswerkcoupon

Onlangs kondigde de regering een verruimde werkkostenregeling aan. Inmiddels hebben werkgevers de mogelijkheid om drie procent van een loonsoom belastingvrij weg te geven, bijvoorbeeld via lunches, borrels en bedrijfsuitjes. De voormalige 1,7 procent werd voorheen veelal ingezet op vrijmibo’s of zelfs skivakanties, wat vandaag de dag natuurlijk niet meer relevant is. Een lichtpuntje voor De Buurtboer, aangezien de verruimde WKR bij uitstek voor zakelijke lunches geschikt is.

Met de ‘Buurtboer Thuiswerk Coupons’ hoopt Caroline een invulling te geven. Ze vervolgt: ‘Het mes snijdt aan twee kanten. De werkgever kan iets doen voor de werknemers die ongewild thuis zitten, de werknemer voelt zich gezien en gehoord en dat komt de productiviteit en het enthousiasme zeker ten goede.’

Verandering

‘Het is lastig. En het blijft lastig. Lichtpuntjes zijn zeldzaam, maar het maakt me trots om te ervaren waartoe we als team in staat zijn. Het zou geweldig zijn om niet uitsluitend terug te hoeven kijken op een heftige tijd, en evengoed te herinneren wat je als persoon en team leert. De onzekerheid blijft, maar we weten inmiddels dat we weinig weten en daar toch flexibel mee om kunnen gaan.’