Wat houden producten met een CE-markering in?

Producten met een CE-markering

Onder product wordt niet alleen het daadwerkelijke product verstaand, maar ook de verpakking en de gebruiksaanwijzing. Het volledige product moet doorgaans aan allerlei verschillende soorten wet- en regelgeving voldoen. Maar hoe weet je als consument dat het product hier daadwerkelijk aan voldoet? Een dergelijk product herken je aan een CE-markering. Een CE-markering is een symbool dat op een product moet worden aangebracht door de fabrikant, inden het product onder bepaalde wetging valt. Met dit symbool verklaart de fabrikant dat het product daadwerkelijk aan alle Europese wetgeving omtrent productveiligheid voldoet. Een fabrikant die het product dit keurmerk geeft, aanvaardt de volledige aansprakelijkheid voor dit product. Een CE-markering is dus een veelzeggend symbool.

CE-markering en de wetgeving

Een CE-markering houdt dus verband met de wetgeving. Het geeft immers aan dat het product dat dit symbool bevat aan de relevante wetgeving voldoet. Maar wat zegt de regelgeving zelf eigenlijk over deze markering? Ben je als producent van een product verplicht om jouw product van een CE-markering te voorzien? Een CE-markering is verplicht voor producten die onder één van de ongeveer vijfentwintig CE-verordeningen of -richtlijnen vallen. Valt een product hier niet onder? Dan mag het product ook niet de CE-markering hebben. Producenten willen doorgaans dat hun product een CE-markering mag dragen. Maar of het product een CE markering mag hebben wordt niet door de productent bepaald, maar door de definities van de richtlijnen en verordeningen. Valt een product onder een bepaalde definitie van een CE-richtlijn of -verordening, dan is deze van toepassing op het product en moet het product worden CE-gemarkeerd. Hoe zit het met de regelgeving voor (de handleiding van) jouw product?

Zo maak je een handleiding

Voor de totstandkoming van een rechtsgeldige handleiding, vaak onderdeel van de CE markering, zullen altijd diverse stappen moeten worden doorlopen. De allereerste stap het in kaart brengen van wat de relevante wetgeving zegt over de inhoud van de handleiding. Moet bijvoorbeeld het beoogde gebruik beschreven worden? Het beoogde gebruik is bepalend voor de manier waarop de handleiding wordt geschreven. Maar de richtlijnen kunnen nog meer eisen aan de inhoud van de handleiding hebben Ook kan je normen toepassen voor de ontwikkeling van de handleiding. Een norm is wat anders dan een richtlijn en gaat specifieker in op bepaalde zaken dan dat de richtlijnen doen. Het is geen verplichting een norm toe te passen, maar het helpt je wel een betere handleiding te schrijen. Wie is de doelgroep? Hoe schrijf ik duidelijke instructies? Als de wettelijke inhoud klaar is, kan het daadwerkelijke schrijven van de handleiding beginnen. Je moet hierbij denken aan het maken van een indeling en het verzamelen van informatie. Deze stappen zullen gevolgd worden door het daadwerkelijk schrijven van de handleiding. Een handleiding maken is dus een serieus stukje werk dat nog weleens onderschat wordt. Gelukkig kun je de productie van jouw handleiding uit handen geven aan professionals op dit gebied.