The Coffee Quest van startup naar scale-up

Was je al van jongs af aan bezig met koffie?
‘Eigenlijk totaal niet, maar het ondernemen een klein beetje wel. Vanaf mijn studietijd ben ik ervanuit gegaan dat ik eigen baas zou zijn in de vorm van freelancer. Ik dacht: wie weet word ik ooit redacteur of hoofdredacteur van een blad. Maar ik had nooit gedacht dat ik echt buiten de journalistiek terecht zou komen.’

Waarom ben je eerst gaan fotograferen?
‘Omdat ik onafhankelijk wilde zijn. Met televisie, wat ik gestudeerd heb, moest je altijd in een groot team werken, en je was altijd afhankelijk van de omroep of grote productiebedrijven. Dat merkte ik al als journalistiekstudent toen ik stage liep bij de VPRO. Om die onafhankelijkheid te vinden, ben ik veel gaan reizen in Azië en Afrika.’

Wat deed je in deze gebieden?
‘In eerste instantie ben ik vooral gaan observeren. Later besloot ik foto’s te maken van sociale thema’s die ik aan de westerse wereld wilde laten zien. Ik reisde vaak met een schrijvend journalist, en we verdienden goed met de reportages die we maakten. Ook ontwikkelingsorganisaties hadden veel behoefte aan beeldmateriaal.’

Hoe koos je voor maatschappelijke onderwerpen?
‘Soms was het een opdracht. Maar veel vaker vanuit eigen interesse. Dan bedachten we een aantal onderwerpen en maakten we een synopsis. Dat stelden we vervolgens voor aan internationale bladen.’

Nu ben je geen actief fotograaf meer. Hoe komt dat?
‘Ik had er genoeg van om telkens dezelfde onderwerpen in Colombia te fotograferen: de guerrilla, de drugs, het geweld, het gevaar. Dat is niet wat je in het dagelijkse leven constant meemaakt. Niemand was geïnteresseerd in de thema's die ik interessant vond. Het Luyendijk-complex kortom. Maar belangrijker was dat ik een gezin kreeg in Colombia. Dus dan wil je niet meer maandenlang naar Afrika of naar Azië.’

Hoe kwam je met koffie in aanraking?
‘Door toeval. Maar The Coffee Quest heeft, net als mijn foto’s, een hele duidelijke sociale inslag. Ik wil dat de producenten goed betaald krijgen zodat de arbeiders een normaal leven kunnen leiden en niet in armoede moeten leven.’

Hoe belangrijk zijn arbo-standaarden voor The Coffee Quest?
‘Erg belangrijk. Ik heb de afgelopen vijf jaar de bewerking van de koffie moeten outsourcen. Dat is zonde. Als je de koffie bij de boer koopt, zitten er slechte en vuile bonen bij. Dit zorgde ervoor dat wij met fabrieken moesten samenwerken die de goede bonen efficiënt voor ons verwerken. Dat proces wordt eigenlijk overal slecht gedaan. Ik heb veel van dat soort bedrijven bezocht, en de arbeidsomstandigheden zijn altijd abominabel.’

Hoe heb je dat opgelost?
‘Ik heb besloten zelf zo'n fabriek op te zetten zodat ik een veel hogere kwaliteit kan leveren voor het product dat ik verkoop. Maar een van de voorwaarden was dat ik niet een bedrijf wil runnen waar de arbeidsomstandigheden slecht zijn. Dus hebben we een Nederlandse ingenieur ingeschakeld om daar onderzoek naar te doen.’

Welke specifieke maatregelen heb je genomen?
‘We hebben ervoor gezorgd dat er geen lawaai in de werkruimte is en dat het stof weg wordt weggezogen. Daarnaast zijn we bezig met het ontwikkelen van een workflow waarbij er zo weinig mogelijk getild hoeft te worden.’

Hoe heb je een afzetmarkt gevonden?
‘Ik ging persoonlijk bij beurzen en branderijen langs om koffie te verkopen. Wij zijn nu gegroeid, dus hebben we in Nederland een salesteam zitten. In de koffiewereld is persoonlijk contact heel erg belangrijk. Ik kom ook één of twee keer per jaar naar Nederland om bij beurzen aanwezig te zijn.’

Aan welke landen verkoop je nu koffie?
‘Onze verkoop in Nederland is ongeveer 40 procent van de Europese verkoop. We verkopen veel in Duitsland, Tsjechië, Polen, Hongarije, Slovenië, Roemenië, Frankrijk, Scandinavië en België. Maar we hebben nu ook klanten in het Midden-Oosten, Rusland en Oekraïne. En we zitten in de VS.' 

Hoe belangrijk is transparantie voor The Coffee Quest?
‘Wij verkopen al onze koffies met informatie over de boer. We bezoeken bijna alle farms waar we mee werken. Met een groot deel hebben we een jarenlange relatie opgebouwd. In principe zijn de prijzen die wij aan de boeren betalen gewoon openbaar, dus als een klant dat wil weten, dan tonen we de facturen. We verbergen de kosten niet.’

Weet de consument ook welke standaarden The Coffee Quest nastreeft?
‘Wij werken heel weinig met certificering omdat we dat geld liever aan een boer betalen dan aan een certificeringsorganisatie. We werken alleen mee met de biologische certificering omdat veel klanten dat willen.’

Hoe gaat The Coffee Quest in praktijk te werk?
‘Wij praten bijvoorbeeld met boeren over hoe ze hun plukkers behandelen. Tijdens de oogst slapen de plukkers op de boerderij, dus dan inspecteren we ook de slaapverblijven en wat ze te eten krijgen. Ik ben me ervan bewust dat deze inspectie niet op een wetenschappelijk niveau is. Het gaat er ons vooral om dat we praten met zo'n boer, en dat zo'n boer bewust is van de normen die we op internationaal niveau nastreven.’

Hoe zie je de toekomst van The Coffee Quest?
‘We zitten nu op een pivotpoint: het einde van de startupfase. We draaien voldoende omzet en het bedrijf is gezond. Met onze nieuwe fabriek hebben we de hele keten onder controle en kunnen we kwaliteit garanderen. We willen in de komende vijf jaar nog meer op Azië gaan inzetten. Ons doel is om in ieder geval qua volume en qua omzet minimaal te vervijfvoudigen zo niet te vertienvoudigen.’

Zijn er nog obstakels?
‘Onze filosofie is om op een organische manier te groeien. Wij zijn met eigen kapitaal begonnen en nu bezig met zoeken naar investeerders, want koffie is een kapitaalintensief product. Maar ook dat doen we stap voor stap. De enige vrees die we hebben is dat we onszelf voorbij rennen. We willen niet iets opzetten dat over vijf jaar in elkaar klapt. We willen een mooi bedrijf opbouwen gebaseerd op duurzame waarden.’

Meer weten over The Coffee Quest?

Kijk voor meer informatie over The Coffee Quest op www.thecoffeequest.com. Meer weten over duurzaam ondernemen in het algemeen? Check dan www.mvonederland.nl.