“Alles wat oud en zeldzaam is, wordt rap meer waard”
Marco Luk (60 jaar) is een van de grootste verzamelaars van Suske en Wiske. In zijn Goudse woning komen dit duo je in de gang al tegemoet. “Een idee van mijn vrouw om hen in de glazen ruit te verwerken”, begint Luk die midden jaren zeventig alles las wat los en vastzat en werd gegrepen door de Vlaamse striphelden. “In mijn jeugdjaren was er minder afleiding. Je speelde buiten en had wat stripalbums. En natuurlijk de stripmappen die ik wekelijks verslond.”
Suske en Wiske van de Vlaming Willy Vandersteen (1913-1990) vond Luk het leukste. “Ook De Rode Ridder, Karl May en De Geuzen waren van zijn hand. Vandersteen was een uitmuntende verhalenverteller en maakte ook goede tekeningen. Na bevrijding in 1945 werd hij door een bevriende uitgever benaderd. Het land was na vijf slopende oorlogsjaren op zoek naar vertier, en zo verscheen er iedere dag een strip in De Nieuwe Standaard. ‘Rikki en Wiske’ (later aangepast in ‘Suske en Wiske’) maakten zo hun debuut in de Vlaamse krant. En omdat de krant dagelijks één strook plaatste, kon Vandersteen goed op de actualiteit inspelen. Het bleek het zaadje van 370 Suske en Wiske-titels die ooit zijn verschenen.”
Verviervoudigde waarde
Van ‘Rikki en Wiske’ werden er in 1946 zo’n 7.000 stuks gedrukt en alleen rond Antwerpen verkocht. “Dit liep niet storm. Het Eiland Amoras, het eerste verhaal van Suske en Wiske, bleek een groter succes getuige de acht herdrukken die elkaar snel opvolgden. Ik heb alle edities, ook van de edities die in sommige gevallen wel tien verschillende uitgaven bevatten of die in het buitenland zijn verschenen. Ik heb ze niet geteld, maar ik denk zo’n 8.000 verschillende Suske en Wiske-albums te bezitten naast alle andere series van Vandersteen.”
Op zijn zolder toont Luk vijf verschillende edities van Het Eiland Amoras. Trots haalt hij één bepaalde editie van de plank. “Heb ik vijftien jaar geleden enkele duizenden euro’s voor betaald. Op een veiling kan hier nu meer dan het viervoudige voor krijgen.”
Een peuk opgegeten
De brug naar (beleggen in whisky) is geslagen. Zijn eerste kennismaking met het Schotse levenswater is op een feestje zo’n 35 jaar geleden. Een glas rokerige Laphroaig wordt voor hem ingeschonken. “Alsof ik een peuk had opgegeten… fantastisch!” Deze dram blijkt het startsein voor Luk om zich in single malt whisky te verdiepen en een collectie aan te leggen.
Een rokerige dram in je mond, een eigen collectie en dán komt Scotch Whisky Investments op je pad. Volgens eigen zeggen (en herinnering) worden Luk en zijn vrouw de zevende investeerder in the early years van ‘SWI’. “Een paar duizend euro in een whiskyportefeuille en dat een aantal jaar laten staan. Een 30 jaar oude whisky hebben we laten veilen voor 3.330 euro terwijl we er zelf 500 euro voor hadden betaald. Andere flessen hebben we allemaal via SWI met een flinke winst kunnen verkopen. Deze opbrengst hebben we geherinvesteerd. Met onze portefeuille van één vat en 100 flessen vallen we onder Vermogensbeheer, een van de beleggingsproducten van het bedrijf van Michel Kappen.”
‘Heel hard omhoog’
In Luks optiek zijn er meerdere raakvlakken tussen strips (van Suske en Wiske) en whisky. “Alles wat oud en zeldzaam is, wordt rap meer waard. Eerder viel Het Eiland Amoras, maar ook voor de eerste Spiderman-editie van Marvel Comics gaat deze vlieger op. In het dagelijks leven verkoopt Luk machines voor de vlakglasindustrie. Nu hij ouder wordt, merkt hij ook wel dat hij minder van voorheen eBay of Marktplaats in de gaten houdt voor ‘die ene editie’. “Waar ik zich nog wel op richt, zijn luxueuze Suske en Wiske-albums die, veelal gebonden of in een cassette, in een gelimiteerd aantal zijn uitgebracht. Hiervan mis ik er drie. Maar ik kan tot in de lengte der dagen alles van Vandersteen blijven verzamelen. Als je het mij vraagt, is dit een vloek en een zegen tegelijk. Een vloek omdat je als verzamelaar nooit compleet bent. Aan de andere kant is het een zegen: ik kan verzamelen tot in lengten van dagen. Maar dat geldt natuurlijk ook voor speciale edities single malt whisky.”
Verzamelwoede
Marco Luk naar eigen zeggen een tevreden verzamelaar. Is er mogelijk toch nog ergens een heilige graal? “Ik vind het jammer Vandersteen nooit te hebben ontmoet. In 1976 heb ik hem drie keer een brief gestuurd en hierop antwoord ontvangen. Ik denk dat mijn verzamelwoede inmiddels wel zijn hoogtepunt heeft gehad, ook al komt er incidenteel nog wel iets voorbij. Een buitenkansje mag je immers nooit laten schieten, toch? Mocht er in de nabije toekomst geld vrijkomen, investeer ik het in whisky. Bij strips kan dat alleen ad hoc, in whisky kun je naar behoeven beleggen... Nog wel.”
Lees meer
