Burn-out: de vier valkuilen van de werkgever
De lat ligt steeds hoger in de huidige maatschappij: alles moet beter en sneller. In tijden van economische crisis, hoge werkloosheid en toenemende werkdruk is het daarom niet vreemd dat één op de acht werknemers last heeft van burn-outklachten.
Naast het feit dat het hebben en herstellen van een burn-out al heel zwaar is, gaat ook het reintegreren vaak moeizaam. Een verkeerde opstelling van de werkgever/leidinggevende leidt vaak tot langer ziekteverzuim, terugval of een nieuwe ziekmelding. Reden genoeg om de vier belangrijkste valkuilen van de werkgever bij reintegratie op een rij te zetten.
Onder druk zetten van de zieke werknemer
Uit FNV-onderzoek (2013) is gebleken dat maar liefst 43 procent van de zieke werknemers zich onder druk gezet voelt door de werkgever. Denk aan vragen als: ’Wanneer kun je weer aan de slag zoals voorheen?’, terwijl de arbo-arts heeft bepaald dat de werknemer voorlopig nog rustig aan moet doen. Ook hoor ik regelmatig dat leidinggevenden tegelijkertijd met de re-integratie een regulier beoordelingstraject laten doorlopen, wat de druk op de werknemer onnodig verhoogt.
Slechte communicatie
Afwachten, negeren, denken dat je iemand spaart door geen contact op te nemen, het werkt averechts. Door stil te blijven zitten wordt het voor de werknemer onveilig. Ook Roos hoorde lange tijd niets, waardoor zij het idee kreeg dat haar werkgever haar liever kwijt dan rijk was. Wat je ook vaak hoort, is dat collega’s niet voldoende worden geïnformeerd. Dit zorgt dan weer voor onrust op de werkvloer. En wat te denken van de stortvloed aan vragen als de medewerker weer voor het eerst op het werk verschijnt?
De verantwoordelijkheid bij de werknemer leggen
Als leidinggevende kun je je in de steek gelaten voelen als je werknemer uitvalt, of kun je gekrenkt zijn in je trots. Ook laten leidinggevenden zich regelmatig ontvallen dat ze het allang hadden zien aankomen. (‘Hij was ook altijd alleen maar bezig met het werk’, of ’Het zal wel met privé-omstandigheden te maken hebben’). Dat terwijl je als werkgever juist verplicht bent alle maatregelen te nemen die redelijkerwijs nodig zijn om te voorkomen dat je werknemer schade lijdt.
Gebrek aan uitvoering re-integratie door werkgever
Als werkgever ben je vanuit het UWV verplicht de re-integratie van je zieke werknemer in goede banen te leiden. Denk aan het opstellen en naleven van een plan van aanpak, het hebben van contactmomenten en het inrichten van een geschikte werkplek. Schend je de regels, dan kan het UWV de sanctie opleggen dat er nog een extra jaar loon moet worden betaald. Ben je als werkgever ook bewust van het feit dat een werknemer je in sommige gevallen aansprakelijk kan stellen voor de geleden schade.
Hoe moet het dan wel?
Luister naar je werknemer. Wees betrokken en respectvol. Kom als leidinggevende bij de eerste signalen direct in actie en wacht niet af totdat de werknemer daadwerkelijk een burn-out heeft. De burn-out van Roos had op deze manier wellicht voorkomen kunnen worden. Op het moment dat iemand toch uitvalt, laat dan uitspraken over eigen schuld achterwege. Erkennen dat iemand zich niet zomaar ziek heeft gemeld, is een eerste stap voor de werknemer om op een goede manier terug te keren. Zorg bovendien voor een veilige sfeer op de werkvloer zelf. Maak samen met de medewerker –en de arbo-arts!- een duidelijk plan van aanpak over wat er wanneer gebeurt. Volg de adviezen van de arbo-arts op en geef voldoende ruimte om te re-integreren op eigen tempo. Probeer de werknemer nooit te verleiden sneller te gaan dan de arbo-arts bepaalt en vermijdt discussies over niet-relevante onderwerpen die de re-integratie in de weg kunnen staan. Met Roos gaat het inmiddels een stuk beter. Ze werkt alweer halve dagen. Haar verhaal heeft mij wel aan het denken gezet. Het is belangrijk tijdig grenzen aan te geven. Ook voor een burn-out geldt tenslotte: voorkomen is beterdan genezen!