‘Durf fouten te maken en ga ervoor!’
Wanneer je spreekt met Joyce Rommelaar wordt al snel duidelijk waarom zij de juiste keuze is om leiding te geven aan een organisatie die jongeren warm moet maken voor ondernemerschap. Ze praat snel, enthousiasmeert en weet met haar leuke anekdotes zowel te inspireren als informeren. Haar cv leest als een avonturenboek. ‘Ik ben geboren in een ondernemersgezin in Enschede. Mijn ouders hadden een schoenenfabriek, van hun heb ik veel geleerd over ondernemen. Ik zat ook altijd huiswerk te maken op kantoor en daar ving je veel op. Zoals het belang van echt contact. Mijn vader schreef zijn faxen nog met de hand en dat had zo zijn charme, waardoor er meer binding met de klanten was.’ Die focus op persoonlijk contact neemt Joyce nu mee naar Jong Ondernemen en hoopt ze ondernemers in de dop ook bij te brengen.
Brede ervaring
Na veel sportieve prestaties op jonge leeftijd studeerde Joyce een jaar in de Verenigde Staten, maar keerde ze toch terug omdat ze in Nederland meer kansen zag. Ze begon een studie bouwkunde, maar merkte al snel dat ze met dit onderwerp niet veel op had. ‘Toen ben ik naar Utrecht gegaan, waar ik marketing en journalistiek heb gestudeerd. Via mijn afstudeerstage ben ik beland bij Campina, waar ik op de marketingafdeling yoghurt en vla verkocht’, vertelt ze lachend. Ze had vanuit haar sportieve achtergrond de droom om sportmarketeer te worden en kreeg enkele jaren later ook de kans. ‘Toen kwamen de kinderen en kreeg ik het ineens heel druk.’ Toch vond ze nog de tijd om een op een te werken met succescoach Jack Canfield in het Train the Trainer programma. ‘Een waanzinnig inspirerende coach/inspirator, waar ik een jaar mee kon sparren. Vervolgens ging ik terug naar Nederland en kon ik met tieners aan de slag in mijn eigen bedrijf. Toch was een vaste baan wel gewenst dus ging ik op zoek.’
Joyce kwam als manager marketing en fondsenwerving terecht bij de Johan Cruyff Foundation, waar ze anderhalf jaar verantwoordelijk was voor de (marketing) communicatie, de sponsorinkomsten en projecten en evenementen opzette en soms direct met de legendarische voetballer contact had. ‘Hij was heel toegankelijk, kwam even langs op kantoor om te vragen hoe het met je is. Dat was een erg leuke periode. Toen werd ik ineens door een oud klasgenootje uit India, met wie ik in de VS in de klas had gezeten, gevraagd of ik een Tedx-talk wilde houden. Ik mocht achttien minuten op de bekende rode stip staan. Dat was toch wel een unieke ervaring, ook omdat India toch heel anders is dan hier. Die kon ik weer afstrepen van mijn bucketlist.’
Elke dag lijstjes
Die bucketlist staat overigens nog vol met andere zaken die Joyce nog wil doen. ‘In totaal staan er 101 dingen op mijn lijstje. Van met een camper langs de Amerikaanse westkust trekken tot iedere maand iets leuks doen met de kinderen op cultureel gebied. De eerste twintig zijn gereserveerd voor de echt grote dingen, maar daarna komen al die kleine dingen waarvan je je normaal niet realiseert dat ze je heel dierbaar zijn. Elke maand iets culinairs doen met vrienden bijvoorbeeld.’ Elke ochtend maakt Joyce vijf doelen voor de dag. ‘Daar word je effectiever van en je houd je oren en ogen beter open voor mogelijkheden. Lijstjes helpen je te focussen. Zaken als Facebook ben ik nu ook vanaf, dat leidt juist af. Daardoor zie ik andere kansen beter.’
De balans tussen de sociale media en het echte leven is belangrijk voor Joyce. In haar Tedtalk was dat ook de strekking: hoe krijg je jongeren zo ver dat ze uit hun schulp kruipen, niet schuilen achter social media en echt contact gaan zoeken met anderen? Toch realiseert ze zich dat sociale media ook belangrijke tools zijn om juist de doelgroep te bereiken. ‘Een echt marketingbudget hebben we niet als stichting, dus is het essentieel om sociale media effectief in te zetten. Het heeft ook voordelen, zo kijken we gemakkelijker over de grens. De vraag is alleen hoe bereik ik jongeren effectief tussen al die dertigduizend nieuwsberichten? Daar moeten we creatief voor zijn, slim gaan samenwerken met onze sponsors en ambassadeurs en ze inspireren.’
Springen in het diepe
‘Het is een hele grote stap, van marketingmanager naar directeur. Ik wil iets moois bouwen met een heel leuke organisatie en die kans krijg ik hier. Ik mag nu met het team bepalen welke kant we op gaan en wat we gaan doen. Een waanzinnige uitdaging’, vindt ze zelf. Een mooi eerste project is Koningsdag. ‘Dat is een dag die eigenlijk van Jong Ondernemen moet zijn, kijk naar al die jaarmarkten. Daar moeten jongeren vooraan staan, daar op het kleedje begint het ondernemen. Ik wil meer uit onze evenementen halen en ook het bedrijfsleven daar bij betrekken. De KLM’s en de DSM’s die Nederland met hun bedrijven op de kaart hebben gezet, zouden zich aan ons moeten verbinden. Eigenlijk iedereen die ondernemen in hun dna heeft zitten. Elk bedrijf dat naar zijn eigen medewerkers kijkt, ziet toch hoe fijn het is wanneer zij een ondernemende houding hebben? Deze zomer lanceren we dan ook een nieuw initiatief om laagdrempelig aan ons te verbinden.’
Joyce is ook zeker niet bang om in een ivoren toren te belanden. ‘Ik ga zelf onder andere in de klas van m’n dochter aan de slag met BizWorld, ons ondernemerschapprogramma in groep 8. Ik wil spreken met docenten en leerlingen, hoe zij het doen, die connectie is belangrijk voor me. Live contact is the key to any success, daar geloof ik nog steeds in.’ Ze wil jongeren verder graag meegeven dat ze niet bang moeten zijn om fouten te maken. ‘We komen uit een cultuur waar dat niet meer mocht (of mag?). Er is altijd kritiek als er iets mis gaat. Ondernemen is voor iedereen een kwestie van no guts no glory. Leer van je fouten, dan ga je toch een keer op je bek, daar word je alleen maar beter van. Probeer het met passie en gezond verstand. Durf fouten te maken en Just do it!