Where’s the money?

De hoeveelheid onbetaalde rekeningen dat is afgeschreven door Nederlandse bedrijven is met vier procent toegenomen tot 2,6 procent van de omzet. Dit blijkt uit de European Payment Index (EPI) 2013 van Intrum Justitia. Hoewel het Nederlandse percentage iets lager ligt dan gemiddeld in Europa, blijft ons land nog altijd aan de bovenzijde van de middenmoot als het gaat om betalingsrisico’s.

Het is overigens de eerste stijging van dit percentage in vijf jaar. Het totaalbedrag aan omzet dat in 2012 door onbetaalde rekeningen weglekt uit de Nederlandse economie komt neer op 14,3 miljard euro. Dat is een bedrag dat een gemiddelde bezuinigingsronde van de Nederlandse regering benadert. Alleen de Scandinavische landen in Europa zagen deze afschrijvingen het afgelopen jaar afnemen. In heel Europa is zo’n 350 miljard euro afgeschreven. De Europese Commissie heeft al een paar jaar de overheden aangespoord op tijd hun rekeningen te voldoen, maar dit heeft nog niet echt geholpen. Sterker nog: volgens de EPI is de betalingsduur door overheidsinstanties nog altijd een dag langer in vergelijking met bedrijven en consumenten. Bedrijven gaan bij verlies aan inkomen door onbetaalde rekeningen nu sneller actief debiteuren benaderen. Hierdoor is de vertraging in betalingen het afgelopen jaar wat afgenomen.

Dat het actief benaderen van debiteuren effect heeft op de betalingsvertraging stemt hoopvol. Dit betekent dat wanneer bedrijven investeren in het creditmanagementproces, dit z’n vruchten afwerpt. Met gerichte aandacht in een zo vroeg mogelijk stadium van het creditmanagement-proces is het verlies door onbetaalde rekeningen aanzienlijk te beperken.

Al met al verwachten meer Nederlandse bedrijven dit jaar minder te investeren in innovatie als gevolg van de grote afschrijvingen op onbetaalde rekeningen. En dat is verontrustend, want het mkb is en blijft de economische motor: 99 procent van het totale Nederlandse bedrijfsleven valt onder het mkb. Het is verantwoordelijk voor 58 procent van de omzet in het bedrijfsleven en biedt werkgelegenheid aan 60 procent van de werknemers.

Het is inderdaad geruststellend te weten dat debiteurenbeheer helpt. Maar dan moet de boekhouding wel goed op orde zijn, en actueel. Veel bestuurders van mkb-bedrijven zien de financiële processen als risicovol. Te veel ondernemers vertrouwen te zwaar op hulpmiddelen zoals Excel om hun geldstromen te managen. Hoewel Excel uitmunt in numerieke taken, is het goed te beseffen dat het geen boekhoudprogramma is. Goed financieel beheer is geen taak die je onder het vloerkleed kunt vegen. Het is uiterst belangrijk om over de juiste financiële gegevens te kunnen beschikken. Dit komt de winstgevendheid en groei van het bedrijf ten goede.

Zelfs de kleinste foutjes kunnen grote, negatieve gevolgen hebben. In de huidige economische crisis is het maken van zelfs die kleinste foutjes iets wat ondernemers zich niet kunnen veroorloven. Wie er niet oplet dat zijn klanten op tijd betalen, krijgt onherroepelijk cashflow-problemen. Wie zelf niet op tijd betaalt, loopt een groot risico op boetes , of – erger nog – om klanten kwijt te raken.

Goed financieel inzicht is een belangrijk onderdeel van goed bestuur. Dat geldt voor multinationals, maar evenzeer voor de middelgrote en kleinere bedrijven.